Erkekler için, cinsellikten  bile daha önemli tek araç ..PARA....

Ben sevmem yanlış anlamayın,herkes adım Moris diye severim sanıyor ,ama aldanıyor.

a)Baba parası yemek.

b)Çalışarak kazanmak.

Zevkli olsa gerek baba parası yemek ..inanın bilmiyorum ...

Çocuktum.....
Anneme;''ağaca çıkacağım yardım et'' dedim .''Başkasının çıkardığı yerden inemezsin ,düşersin ''dedi.
Bunu hiç unutmadım ...

Ne kadar doğru olduğunu büyüyünce anladım....

Yazları giderdim babamın yanına okul zamanları ...ama parasını yemek kısmet olmadı ..Tamamını başkaları yedi...

Yıllarca oku ,gez eğlen ,dünya umurunda değil,kızlar,barlar,arabalar ;sonra gelsin bir adam emir versin .Çok zor ..çokkk..

Çok gelecek vaat eden bir öğrenci olmadım hiç bir zaman.13 sene  hiç okul değiştirmemiş olma stresinden midir? Yoksa insanların 9 ay çalışıp 3 ay tatil yapmalarının bana saçma geldiğindenmidir nedir?Okuyamadım ;yani okudumda birşey anlamadım.

Koskoca, anlı şanlı Işık Lisesi ve ben en berbat talebelerden.3 ay ders çalışıp ikmal derslerin sınavına girmek varken ;neden 9 ay kendimi parçalayayım?Hiç sınıfta da kalmadım merak edenleriniz varsa...

Tabiki parçalamadım....Lise bitti ve ben sırf kendimi denemek için ilk üniversite sınavına girdim.Kazandım.İkinciye ,karizmayı çizmemek adına girmedim.

Çünkü amacım; deliler gibi dersanelere gidip, kendini yarış atı zanneden arkadaşlarıma ,çalışmadan da sınav kazanılacağını anlatmaya çalışıyordum.

Anlattımda sanırım....

Okul bitti .Sene 1989..Yaş 18 ...Saçlarım var lüle lüle :)

Annem babam 13 yaşındayken ayrıldıkları için zaten otomatik babasız büyüdüm,Çok merak etmezdi babam ,ne madden ne manen...

Annemin ben 17 yaşındayken evlendiği eşi sahip çıktı bize..

Herneyse;Dedim ben işe başlayacağım da.Ne yapacaz bakalım ?Gayrettepe de oturuyoruz.

Bir arkadaşım beni bir işe soktu .Yer Şişli.Bir apartmanın 3 üncü katı .Düğme satışı yapan  3 kişilik bir firmada buldum kendimi.Görevim :Çıraklık:)

Sabah otobüse biniyorum...Dükkanı açıyorum..Yerleri temizliyorum..Patronun masası,orası burası derken ,patron geliyor,ona tost alıyorum çay kahve .

O zamanlar kumaş kaplı düğmeler moda.Adam, deli gibi sipariş alıyor.Kumaş parçalarını küçük küçük kesiyoruz ,düğmelerin üstüne pres makinesi ile kumaşı kaplıyoruz.Ellerimin acısından ölüyorummmm..Sıkıldımmmm.....

CiciBabam duruma hakim oluyor.Ve kendi mesleği olan gözlükçülük ile ilgili yetişmem için, beni Şişli de Şişli Optik mağazına yerleştiriyor.Görevim :Hala çıraklık..

Temizlik ,çay ,kahve işleri ..arada gözlük camı kesmeyi öğrendim.Bir iki teknik konular.Birazda gelenlere gözlük satmayı öğrendim .

Bayılırdım dükkana gelen çirkin kadınlara, güneş gözlüğünü satıp bence muhteşem oldunuz ,Bu güzelliğe kimse dayanamayacak demeye :)

Olmadı bu iş yine ,aslında olurdu da ,yeşilköye taşınma kararı verdi baba.

Yeşilköyde oturuyoruz ,O dönemde ataköy galleria nın içinde ,Primtemps diye bir 5 katlı mağaza var ,bugünün Boyneri gibi...Başımı vurdum :)) işe girdim...

Benden iyi Genel müdür yardımcısı nerden bulacaklar ..Cin gibiyim...

Görevim Tezgahtarlık tabiki:)))Hiç genel müdür yardımcısı olamadım hayatta:)

Tezgahtarım ama nerede? Oyuncak reyonunda.Yani tam bana göre bir yerde.

O zamanlar şimdiki gibi değil,uzaktan kumandalı araba demek olay demek ,Hele  içine oturulan akülü arabalar daha yeni çıkmış ,partiler için şaka malzemeleri...Süperrrr..çok eğlenceli....

6 AY sonra KOVULDUM.....

Kulakları çınlasın Müdürüm Hasan Bey beni odasına çağırdı .

''Oğlum ;akülü arabalarla ortalarda dolaşıyorsun,yürüyen merdivenlerin baştaraflarına, üstüne basınca patlayan çatapatlar koyuyosun,müşteriler korkudan ölüyor,havalı tabancalarla sağa sola ateş ediyorsun,Kumandalı arabaları parçaladın,Bir de takılmadığın kasiyer kız kalmadı''

Sanki bütün suç bende :)) Kasiyer kızları güzel seçiyorlarsa, benim suçum ne?

Döndüm eve:))

Cici babam dediki :Sen benim yanıma gel en iyisi.

Mekan: Doğubank iş hanı 10 metrekare dükkan .4 kişiyiz.Senede iki kere yurtdışından gözlükler geliyor,dağıtılıyor,Geri kalan 360 gün dükkanda tavla oynanıyor.Bu ne ya?Doğubank esnafı ile kanka oldum.Tanımayan kalmadı .Benim gibi bir adam bütün gün miskin miskin .Yok dedim ya olmayacak.

Olurmu olmaz mı derken askere gitmeye karar verdim .(BAKINIZ ASKERE GİDERKEN BÖLÜMÜ)

İyi kötü ;okul bittiğinden beri 2 senedir aralıksız çalışıyordum .

Döndüm askerden;

NE İŞ YAPACAM BEN ?

Bu arada Orijinal babam;geçirdiği kötü günleri geride bırakıp ,bir arkadaşının yardımı ile ,tekrar ata mesleğimize  dönmüş..

Merak edenler için ata mesleğimiz: don lastiği üretmek :))

Birde yanında eşofman ipi ve ayakkabı bağı ilave edilmiş ...

Hayal kuramayanlar için bu resmi ekliyorum .

Annem dediki,sen babanla çalış ,cicibaba ile sorun yaşayıp aile içinde sıkıntı yaratmanı istemiyorum.Dinledik annemizin sözünü ,kuzu kuzu  Orijinal babamın yanına.

Girdim içeri.......

İyide en son bıraktığımda fabrikalar ,işçiler vardı .Şimdi hiç bir şey yok .

Topkapı da 30 metrekare bir dükkanda, 3-4 tane makine,1 işçi.Heryer leş gibi, oturacak sandalye bile yok.

Babam hoşgeldin dedi ;Meğer ayvayı yedin demiş ama ben anlamamışım.

Çıktık hanın içinde  üst kata.Mavi işçi önlüğü aldı bana ,Birde makine de çalışırken kullanılan şiş gibi ince uzun bir iğne...

Allahım ben nerdeyimmmmmmmmmmmmmmmmmm.........

Nerde olacam ??Cehennemdeyimm....Öldüm ve buraya geldim galiba...

Sırtımda çuvallar,makinelerin gürültüsü bir yandan ,öğlen beşinci sınıf yemekler,etrafımda garip garip daha önce görmediğim tipler..

Sabah 7 akşam no  limit ...çıkış saati yok ...Para istiyorum ,babam diyor para yok ..bizde yeni kurduk burayı oğlum ...

Peki ya benim kız arkadaşlarım ;şaşalı hayatım ,geride bıraktıklarım,nişantaşındaki arkadaşlarım ..

Eşşek gibi çalışıyorum ;annemden para istiyorum ...

Böyle geçti yıllarca hayat ....Birgün aldım elime çantayı gittim merter e .Merter bu iş için çok kapasitesi olan bir yerdi.

Oraya git ,buraya git ,başladım satmaya ....Satmak, en azından içerde kalıp makinelerin içinde çalışmaktan iyiydi.

Babam aslında bu işe en az 30 senesini vermiş ve zirveye ulaşmıştı.En basiti 300 -400 kişilik bir fabrikanın sahibi idi.Ama kendi hataları yüzünden işini kaybetmiş ve kaybederken sıfıra değil eksiye düşmüştü.Evler ,arabalar ,Yatlar herşey gitmişti ,Benim evde odamdaki televizyona kadar.(Yaşım 13)

Neyse..İşler yoluna girdi.Doğduğumdan beri babamla sorunlarım vardı .Zorlanıyordum beraber çalışmaya ..ama çare yoktu .

25 li yaşlara geldiğimde işyerini  Mertere taşımaya karar verdik .Bu arada benim maaş hep asgari ücret.Annem sağolsun :)) daha doğrusu cici baba..

Kocaman 4 katlı bir binada üretime başladık.Her kat 750 metrekare.

2 katta üretim,1 katta mağaza;1 kat depo....

Mağazaya çeşit artırmak adına fermuar, düğmeden telaya kadar, anlamadığım ürünler geldi.Birde Sevgili Lütfü abi ..Bu işlerden iyi anlayan bir abi.

Ne öğrendiysem ondan öğrendim .Kırmızıya yeşil demeyi ,ağlarken gülmeyi,müşterilerle nasıl iletişim kurulacağını..

Maaşım asgari ücreti geçti:))))

Evlenme vaktim geldi:''Baba para lazım''

Babam :''Bende para yok ''

Arabamı sattım ..Tamda son 3 taksidi kalmıştı ...

Karım gelecek.........., arabam gitti........Ne olur sanki hepsi bi arada olsa:))

Cici baba araba aldı :)) Hemde sıfır ..yırttım yine ...

Sabah 8 akşam 10 işteyiz....Paralar gani gani geliyor...Benim cüzdan hep sıfır.Çünkü kasa malesef  babam :)))

Boşandık .

Parasız erkek ,gereksiz erkek.6 aylık evlilik bitti.

Ve babamın neden para vermediğini anladım :))) Boşa gitmesin paralar diye ...

2 sene geçti .Tekrar evleniyorum :))Yaşım 27

''Baba para''

''PARA YOK BENDE ''

Bu yazıları okurken neler hissedebildiğinizi tahmin edebiliyorum ..ama hayat işte.....

Vurdum kapıyı çıktım ..Tabiki bana yakışmayan küfürlerle :)))

Evet bu sefer 2.Karım geliyor..... ama işim yok, arabam var:)))

Gelde anlat kayınpedere durumu:

Asker adam ... Düğün iptali sözkonusu...Birde ufak dip not:

CİCİBABA BATTI .DEVALÜASYONDA.

Borç harç hallettik.

İyide eşim üniversitede 2.sınıfta.Ben işşiz.

Beni sevdiğine inandığım 3 kişi vardı .Müşterilerim.

Dedim sevgili abiler ablalar:) Karım var işim yok...Benden mal alırmısınız??...

Dediler arkandayız..Bugün ki, Wenice kids in sahibi sevgili İdris abinin ,desteklerini unutamam ..Daha güzel yerlere gelirler inşallah..Hakkediyor.

Arabam oldu bir  dükkan ;Bagajı aç ne ararsan var...Düğmeler, fermuarlar ,don lastiklerii....

Ekmek çıkıyor,evin kirası ödeniyor.

Birde şu hanımın üniversite harçları olmasa...

Bir yaz günüydü,Kayınpeder bagajı açtı ve dediki:

''Ben kızımı sana işportacılık yap diye mi verdim'' ve babamı aradı toplantı talep etti.Ve toplandık..

Büyük pazarlıklar sonucu babam şirketin %50 sini bana verdi  ve işten çekildi .Tüm sorumluluk bende. Yaş 29.

Krizler bitmiyor Türkiyede .....Sorunlar felaket...Çok şükür allahım bana yardım ediyor...Çalışıyorum ,yılmıyorum....3000 metrekare 40 işçi..iş yok ....

ve  Baba oldummmmm..

Ağır sorumluluk baba olmak .Yanında geleceği düşünmeyi öğretiyor.

Babamla ipler koptu..4.kere evleniyor.Batacaz yine ..Artık benim bir kızım var geleceğini sağlamam gereken..Gitmek istiyorum bırakmıyor...Ayrılıp ,payımı alıp gitmek istiyorum bırakmıyor...Sonunda kendi payını 4 katı  fiyatına satmaya ikna ediyorum....5 sene  içerisinde ödemek şartı ile.

Yemiyorum,içmiyorum babama borç ödüyorum.

Fabrikam var ,çocuk bezi alacak param yok.

Bitti borçlar şükür.5 seneden önce bitirdim.. artık tek patronum :))) yaş 34

Yürü be moris kim tutar seni......

Şirket istediğim yerlere tam gelecek gelemiyor; kRİZZZZ

tam gelecek krizzzzz......

yaş 38 Son olarak da dünya krizi...............

Yıllardır çalışıyorum ;hiç yılmadım ,hep çalıştım ,hep çabaladım ;

Kızım 11 yaşına geldi,11 kere beraber akşam yemeği yemedim .O yatar ben ,işten gelirim.

Bugün için tek amacım,sizlere anlatmaya çalıştığım zaman zarfında gelmiş olduğum durumumu korumak ;Şirketime ve ismime leke getirmemek .

Çünkü kolay olmadı .........Yaş 18 idi, Şimdi 41........

AMA ŞU DA BİR GERÇEK

ZENGİN OLMANIN 3 YOLU VARDIR.

*KADER

*PEDER

*KAYINPEDER  :))